In het begin goot de Grote Moeder haar sterrenmelk in de nachthemel om de ontwakende geesten en Haar kinderen te voeden. Ze voelde hun verlangen om vastgehouden te worden en geliefd te zijn. De liefde was zo krachtig dat Ze begon te dansen en steeds sneller begon te draaien totdat Ze de tijd, ruimte, sterren en planeten creëerden, alle elementen van de creatie. Haar liefde creëerde de aarde die zo prachtig was dat Ze ernaartoe ging en een spoor van sterren achterliet, die voor eeuwig het noordelijkste puntje omcirkelen.

Ze was moe en ging slapen, waarna Ze sliep en sliep. De liefde vormde Haar hart en liet het kloppen, sterke spieren bedekken sterke botten en een dikke vacht hield Haar geest warm. Lucht vulde Haar longen en in Haar baarmoeder lag het water waarin Haar dromen van het leven werden verwezenlijkt. De zon kwam dichterbij om de magie te zien en de Grote Moederbeer werd wakker en zag wat Haar liefde had gecreëerd: Haar kinderen dronken haar melk, groeiden op en speelden in een perfect vol landschap.

In het begin noemden de mensen Haar Artemis en duizend anderen namen: koningin in de hemel, Moeder Aarde, de baarmoeder van de creatie, alleroudste, Godin waaruit alles is ontstaan. Sterren en sistrums, slangen en grotten, baarmoeders en rozen. In het begin wisten we dat God een vrouw was. Een wicce weet dat nog steeds.

De Pelgrim vervolgt haar pad diep in zichzelf en weer terug naar huis. De dans van het leven gaat verder. Alles groeit in duizendvoud uit een enkel zaadje. Ze sluit haar ogen en haalt diep adem. Het bovennatuurlijke heeft zich altijd al om haar heen bevonden.

Haar ogen vliegen open. De Moeder zit voor haar, omringd door Haar creatie, gevoed en geliefd. ‘Wat heb je nodig?’ vraagt de Pelgrim aan haar Moeder. Op dat onzelfzuchtige moment verschijnt haar magie en ze weet het antwoord: ‘Liefde. Heb je Moeder lief en zorg voor Haar en Haar andere kinderen.’ Ze ziet hoe de liefde van de Grote Moeder de aarde in stroomt en ze ziet de pracht en overvloed. Ze begrijpt de wijsheid ervan: leef en maak van de wereld een betere plek voor al het leven. De Pelgrim legt haar handen op de aarde en aanvaard de zegening van haar Moeder.

Raad

Je bent perfect zoals je bent. Er zijn dingen die je moet leren, aspecten van jezelf die je moet ontwikkelen. Je moet jezelf accepteren en genezen, maar een grote eikenboom is gegroeid uit een kleine eikel. De kaart van jouw ziel en jouw lotsbestemming bevindt zich al in jou. Wees je eigen Moeder, geef jezelf de liefde die je verdient, aanmoediging, zorg, geruststelling en aandacht. Vergeet niet dat je een kind bent van Moeder Aarde. Breng tijd met haar door. Je bent verbonden met haar, verbonden met alle kanten van jezelf; je mysterieuze, wilde, zachte en wilde kant. En er wordt altijd voor je gezorgd en je wordt altijd beschermd door de onvoorwaardelijke liefde waaruit je bent ontstaan.